Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Streblotrichum convolutum & Artemisia vulgaris

fotò
fotò
Barbulo-recourbado

Streblotrichum convolutum

Pottiaceae

Nom en français : barbule des champs.

Descripcioun :
Aquelo mousso trachis sus lou sòu e sus lis endré ounte i'a un pau de terro. I'agrado li liò dubert e lou lume. Emai siegue diouïco fai facilamen d'espouroufite à la primo o l'estiéu. Se recounèis à si fueio que caupon uno longo costo, emé de bord recurva à la baso e que devènon espiralado un cop seco. Lou boursèu èi verd-brun alor que la couifo se trovo èstre longo e jauno. Dedins li dènt dóu peristome soun peréu longo e espiralado.

Usanço :
Es proche d'àutri meno dóu meme gènre, coume Barbula unguiculata un pau pu forto emé la fueio acabado pèr uno longo pouncho, li fueio recourbado sus li bord e la sedo roujo. Apoundèn que Streblotrichum convolutum douno de fueio "periquessialo" que fan uno meno de tube à la baso (fotò). Se pòu engana tambèn emé d'àutri Potiaceae.

Port : Acroucarpo
Taio : 0,2 à 1 cm
Fueio : 0,8 à 1,8 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Streblotrichum
Famiho : Pottiaceae


Ordre : Pottiales

Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 1,2 cm
Ø (o loungour) flour : Espiralado, fino
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Mars à jun

Liò : Sòu - Bord de camin - Muraio emé terro - Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico e Mieterrano
Ref. sc. : Streblotrichum convolutum (Hedw.) P.Beauv., 1805 (= Barbula convoluta Hedw., 1801 )

fotò
fotò
Artemiso

Artemisia vulgaris

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Aussent-fòu, Absinto-de-sant-Jan.

Nom en français : Armoise commune.

Descripcioun :
L'artemiso es uno grando planto que pòu faire mai d'un mètre d'aut. Si fueio soun proun dentado, meme aquéli d'en aut, au contro de li de Artemisia verlotiorum que ié sèmblo proun. Peréu l'artemiso sènt pas tant bon que sa cousino de Chino : artemiso-de-chino.

Usanço :
"Se sabiés li vertu de l'artemiso,
N'en garniriés l'orlo de ta camiso
" (TdF). D'efèt èi bono contro li fèbre, li verme, lis espaime, en tisano e subretout pèr faire veni li règlo : "L'artemiso servié que quand lei fremo avien mau de vèntre. Acò fahié sourti li règlo. Pèr lou vèntre èro bouon l'artemiso." (G. Didon in J.-L. Domenge, EbV, op.cit.). Li jóuini brout se manjon en ensalado o pèr douna de goust à la carno. Pamens, coume pèr l'absinto, fau pas n'en prendre de trop.

Port : Grando erbo
Taio : 50 à 200 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Artemisia
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae

Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 mm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado : Noun

Liò : Ribiero - Champ - Escoumbre e proche dis oustau - Camin
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Artemisia vulgaris L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
R
C
C
R
C
C
C

Streblotrichum convolutum & Artemisia vulgaris

C
R
R
C
C
R
CC
C

Coumpara Barbulo-recourbado emé uno autro planto

fotò

Coumpara Artemiso emé uno autro planto

fotò